Οι άντρες που πήραν μέρος στην μελέτη ήταν ηλικίας 60 ετών κατά μέσο όρο και οι μισοί θεραπεύονταν με ινσουλίνη. Οι υπόλοιποι έκαναν μόνο δίαιτα ή χρησιμοποιούσαν δισκία. Ήταν σχετικά υγιείς, χωρίς καρδιαγγειακές παθήσεις ή νοσογόνο παχυσαρκία.

Μελετώντας λοιπόν τους 30 άνδρες (με διαβήτη τύπου 2), οι ερευνητές έβγαλαν το συμπέρασμα ότι κάνοντας άσκηση διάρκειας 30 λεπτών κάθε μέρα ή μίας ώρας κάθε δύο μέρες τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια. Η μελέτη είχε τρεις φάσεις με διαφορά τουλάχιστον τεσσάρων ημερών μεταξύ τους. Στη μία φάση έκαναν ποδήλατο για μία ώρα την πρώτη μέρα, τη δεύτερη ξεκουράζονταν και την τρίτη μέρα ελέγχονταν οι τιμές του σακχάρου από τη συσκευή συνεχούς καταγραφής. Στην επόμενη φάση έκαναν μισή ώρα ποδήλατο την πρώτη μέρα και μισή ώρα την δεύτερη, ενώ υπήρχε και η φάση της μελέτης όπου δεν ασκούνταν καθόλου. Σε όλες τις φάσεις διατηρούσαν σταθερό διαιτολόγιο. Στη φάση όπου δεν ασκούνταν καθόλου, τα επίπεδα σακχάρου του αίματος ήταν ανεβασμένα στο 32% της διάρκειας παρακολούθησης ενώ και στις δύο φάσεις της μελέτης όπου ασκούνταν ήταν ανεβασμένα μόνο στο 24%.

Έτσι λοιπόν, η μελέτη αυτή έδειξε ότι είτε αυτό επιτευχθεί με μικρής διάρκειας καθημερινή άσκηση είτε με λιγότερο συχνή, μεγαλύτερης όμως διάρκειας, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο ευεργετικό στις τιμές του σακχάρου των ασθενών. Κλείνοντας θα πρέπει να σημειωθεί, πως η Αμερικάνικη Διαβητολογική Εταιρία συνιστά περίπου 150 λεπτά μέτριας άσκησης την εβδομάδα.