Πρόσφατα, πραγματοποιήθηκε μία έρευνα, τα ευρήματα της οποίας δημοσιεύθηκαν στο Journal of Applied Physiology. Όπως εξήγησε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ Φίλιπ Μίλαρ, οι ασθενείς με Πάρκινσον πολύ συχνά κυριεύονται από ντροπή ή κατάθλιψη, έτσι σταματούν να πηγαίνουν στο γυμναστήριο ή να ασκούνται. «Αν σταματήσετε τη σωματική δραστηριότητα, το σώμα σας προσαρμόζεται και χάνετε τη φυσική λειτουργία», εξηγεί ο ειδικός.
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Guelph στον Καναδά ανέλυσαν τα δεοδμένα από τρεις ομάδες των 10 ατόμων σε διάφορα στάδια της νόσου του Πάρκινσον. Κάθε ομάδα ασκούνταν τρεις φορές την εβδομάδα στο γυμναστήριο, για μια περίοδο 10 εβδομάδων.
Οι άνδρες και οι γυναίκες συμμετέχοντες, ηλικίας από 45 έως 79 ετών, συμμετείχαν σε έναν από τους δύο τρόπους προπόνησης, μέτριας έντασης ή υψηλής έντασης.
Η ομάδα του Δρ.Μίλαρ παρακολούθησε διάφορες φυσιολογικές μετρήσεις, όπως τη «μέγιστη κατανάλωση οξυγόνου» του ατόμου, το επίπεδο κόπωσης ή την ευαισθησία του στην κόπωση, το βάδισμα, την ισορροπία και τα κινητικά συμπτώματα.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι προπόνηση αύξησε την ικανότητα παραγωγής οξυγόνου, με το μεγαλύτερο όφελος να παρατηρείται στην προπόνηση υψηλής έναντι της μέτριας έντασης
Τα κινητικά συμπτώματα μειώθηκαν κατά περίπου 25%. Επίσης, μειώθηκαν και τα επίπεδα κόπωσης με την πάροδο του χρόνου, ανεξάρτητα από την ένταση του προγράμματος άσκησης.
Το βάδισμα, η ισορροπία και η αρτηριακή πίεση δεν άλλαξαν, ανεξάρτητα από το πρόγραμμα άσκησης που χρησιμοποιήθηκε.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς, τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον μπορούν να επιλέξουν όποιο επίπεδο άσκησης αισθάνονται άνετα, χωρίς να φοβούνται.