Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Κήλη και Λαπαροσκοπική Αποκοκατάσταση

Τετάρτη, 15 Μαϊος 2013 21:53
Τσιώτος Γρηγόριος

Επίκ. Καθηγητής Χειρουργικής, Mayo Clinic

Website | Facebook | YouTube

Η εμφάνιση κήλης στην βουβωνική περιοχή (βουβωνοκήλη) είναι ιδιαίτερα συχνή σε όλες τις ηλικίες. Οφείλεται κυρίως σε χαλάρωση του κοιλιακού τοιχώματος στην περιοχή αυτή και για τον λόγο αυτό τα εσωτερικά όργανα της κοιλιάς βρίσκουν ένα ευένδοτο σημείο και με την αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης, ωθούν πρός τα έξω, αδυνατίζοντας την περιοχή αυτή ακόμα περισσότερο.

Ποια τα συμπτώματα;

Πριν δούμε αναλυτικά τα συμπτώματα, θα πρέπει να σημειωθεί, ότι αν μια βουβωνοκήλη εμφανιστεί σε μικρή ηλικία (κάτω απο το 30ό έτος της ηλικίας), υπάρχει περίπου 30-40% πιθανότητα να εμφανιστεί και στην άλλη πλευρά σε λίγα χρόνια στον ίδιο ασθενή. Τα αρχικά συμπτώματα είναι λίγα και μπορούν να περάσουν απαρατήρητα απο μερικούς. Οι ασθενείς παραπονούνται για “τσιμπήματα”, ή “καψίματα”, ή “βάρος” στην βουβωνική περιοχή ή τον όρχη που μπορεί να επεκτείνονται και στην εσωτερική πλευρά του μηρού. Αργότερα εμφανίζεται πόνος, ιδιαίτερα με την σωματική προσπάθεια (σύσπαση μυών, σήκωμα βάρους, σκύψιμο, γυμναστική). Το επόμενο στάδιο είναι η εμφάνιση “εξογκώματος” στην περιοχή, ιδιαίτερα σε όρθια θέση, το οποίο εξαφανίζεται όταν ο ασθενής ξαπλώσει και χαλαρώσει. Στην φάση αυτή αρχίζει η κήλη να γίνεται πραγματικά επικίνδυνη γιατι το άνοιγμα στο κοιλιακό τοίχωμα έχει τώρα γίνει αρκετά μεγάλο ώστε να περνάει απο μέσα κοιλιακό περιεχόμενο (αυτό ακριβώς είναι το “εξόγκωμα” που παρατηρεί ο ασθενής). Εάν το κοιλιακό αυτό περιεχόμενο (έντερο) που “βγαίνει προς τα έξω”, δεν “μπει πάλι μέσα” όταν χαλαρώσει ο ασθενής, τότε εμφανίζεται η λεγόμενη “περίσφιγξη”, η οποία είναι πολύ επικίνδυνη κατάσταση, γιατί μπορεί το παγιδευμένο τμήμα του εντέρου να νεκρωθεί. Όλα αυτά μεταφράζονται σε επείγουσα σοβαρή εγχείρηση διότι ένα απλό πρόβλημα παραμελήθηκε και αφέθηκε να μετατραπεί σε κάτι που μπορεί να απειλήσει ακόμα και την ζωή.

Τι τελικά ισχύει και τι όχι;

Συνηθισμένη παρανόηση είναι οτι η κήλη μπορεί να βελτιωθεί με φυσιοθεραπεία ή με γυμναστική. Στην πραγματικότητα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή η κήλη χειροτερεύει ακόμα περισσότερο και ακόμα γρηγορότερα, διότι η σύσπαση των μυών που συμβαίνει στην γυμναστική αυξάνει την ενδοκοιλική πίεση και άρα “σπρώχνει” πιό δυνατά τα όργανα της κοιλιάς προς τα έξω, αδυνατίζοντας ολοένα και περισσότερο το κοιλιακό τοίχωμα και έτσι επιδεινώνει την κήλη. Μιά άλλη παρανόηση, μεταξύ αθλητών, είναι να ονομάζονται τα πρώτα συμπτώματα της κήλης (τσίμπημα, κάψιμο, βάρος, ελαφρός πόνος) “σύνδρομο κοιλιακών-προσαγωγών” και φυσικά να αντιμετωπίζεται λανθασμένα με φυσιοθεραπείες, κτλ., ενώ το μόνο που χρειάζεται είναι γρήγορη εγχείρηση, ώστε να επιστρέψει οριστικά και μόνιμα ο αθλητής σε πλήρη δραστηριότητα σε 2-3 εβδομάδες.

Γιατί Λαπαροσκοπική Αποκοκατάσταση;

Ενώ το προηγούμενο διάστημα η αποκατάσταση της κήλης επιτυγχανόταν με τομή στην βουβωνική περιοχή, σήμερα επιτυγχάνεται λαπαροσκοπικά. Η λαπαροσκοπική αποκατάσταση είναι με μεγάλη διαφορά η καλύτερη μέθοδος για πολλούς και διάφορους λόγους, όπως;

1. Είναι ανώδυνη μετεγχειρητικά. Η παλαιά μέθοδος, η λεγόμενη “ανοιχτή”, δημιουργούσε πόνο για αρκετές ημέρες μετεγχειρητικά διότι κατά την εγχείρηση ο χειρουργός ασκούσε πιέσεις στους μυς της περιοχής. Αντίθετα, η λαπαροσκοπική μέθοδος ασκεί μηδαμινή πίεση στους μυς.

2. Έχει πολύ καλύτερα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα διότι το πλέγμα που χρησιμοποιείται, τοποθετείται απο μέσα από το “άνοιγμα” του κοιλιακού τοιχώματος και όχι απέξω. Με τον τρόπο αυτό αντέχει πολύ μεγαλύτερες πιέσεις και είναι πολύ ασφαλέστερο.

3. Οδηγεί σε πλήρη επιστροφή σε όλες τις φυσιολογικές λειτουργίες σε ελάχιστο χρονικό διάστημα (10-14 ημέρες) σε αντίθεση με την “ανοιχτή” όπου έπρεπε να κάνει ο ασθενής υπομονή για 2-3 μήνες. Έτσι, ο ασθενής επανέρχεται στην εργασία του μεν σε 2-3 ημέρες και σε πλήρη φυσική δραστηριότητα άμεσα. Μπορεί να αρχίσει ακόμα και έντονη γυμναστική σε δύο εβδομάδες.

Ποιος o χρόνος αποθεραπείας;

O ασθενής μπορεί να εξέλθει απο το νοσοκομείο την ίδια μέρα χωρίς περιορισμούς στις κινήσεις, συνιστάται μόνο να αποφύγει την έντονη γυμναστική για 10-14 ημέρες μόνον.

Τέλος, μιά πολύ συνηθισμένη παρανόηση (που διαδίδεται ακόμα και από χειρουργούς) είναι ότι η κήλη “δέν μπορεί να αποκατασταθεί με σωστό τρόπο λαπαροσκοπικά”, ή ότι το πλέγμα τάχα “δέν μπορεί να τοποθετηθεί σωστά λαπαροσκοπικά” και άρα υπάρχει “μεγάλη πιθανότητα επανεμφάνισης” της κήλης. Φυσικά, όλα αυτά δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, αλλά αντανακλούν αποκλειστικά την έλλειψη ειδικής σύγχρονης γνώσης και πείρας πάνω στην συγκεκριμένη τεχνική.

Δείτε τις φωτογραφίες και τα video εδω

therapeftirioAthinon

hospitalityBanner2023

genesisBanner

evangelistriaBanner2023